BOSRAND

 

De weg voert langs de akker,

waar de mens zijn wil markeert.

Verliest zich aan de bosrand dan,

waar twijfel graag verkeert.

 

Het karrespoor vindt zijn einde,

knik je ja of schreeuw je stop?

Zet je voet over de drempel,

daar bij de deurpost van klimop?

 

Laat je vallen, duik nu onder,

in de boezem van het bos.

Wereld van standvastig hout

en teder troostend mos.

 

Kom tot rust op elfenbankjes

slaap zacht in op ‘t naaldenbed.

De anderswereld opent dan

voor wie zich niet verzet.