PAS OP DE  PLAATS

 

Sluit je ogen, tel tot 10, een ietwat vreemde raad misschien,

toch vraag ik je geen stap meer te verzetten.

In je eigenste belang, geen paniek hoor ben niet bang, 

moet ik je de doorgang kort beletten.

 

Dringt het door waar je nu bent, waarom je doorgaans haastig rent?

Ken jij je vertrekpunt en bestemming?

Of raas je soms voorbij aan wat, je onderweg zo vaak vergat?

Tijd voor een gedegen veldverkenning!

 

Waar ben je nu? Kruising of eenrichtingsstraat, in een steegje dat zo stoppen gaat,

of dwaal je op een veldweg die verstuift tot aan de akker?

Kom nou zeg, ik weet toch zeker waar ik sta, waarheen ik ga,

en van ons beiden was ik toch echt als eerste wakker!

 

Vastberaden, hij die streeft en overtuigd zijn leven weeft,

nietsvermoedend prooi, geboren in het wereldwijde web.

Maar zolang TomTom je vooruit praat, besef je niet dat je bestaat,

als deel van een mysterie dat niet zwicht voor Google’s map.

 

Ben je eenmaal van de kaart, in de diepste zin ontaard,

laat dan de reis beginnen op je innerlijk kompas.

Het kan best zijn dat ‘t even duurt, voordat je innerlijk baken vuurt,

maar da’s niet gek voor iemand die steeds slapend waakzaam was.

 

Laat los nu wat gevangen houdt, en speel de rol van psychonaut,

zoek niet langer buiten wat je steeds al in je hebt.

Streef niet verder naar de sterren, die de doorgang je versperren,

maar keer naar binnen en ontdek het licht dat wereld schept.

 

Tel terug van 10 tot 1, uit sluimerstand van top tot teen,

open dan tot slot je beide ogen.

Voel voordat je verder rent, van binnen voor een kort moment,

de frisse wind die leven geeft, dynamisch onbewogen.